Ignacio Martínez de Pisón Zaragoza, 1960

Bartzelonan bizi da 1982tik. Hamabost liburu baino gehiago idatzi ditu: La ternura del dragón (Anagrama, 1984), Carreteras secundarias (Anagrama, 1996), El tiempo de las mujeres (Anagrama, 2003), Dientes de leche (Seix Barral, 2008), El día de mañana (Seix Barral, 2011), zeinarekin Kritikaren Saria, Ciutat de Barcelona Saria eta Aragoiko Letren Saria jaso baitzituen. La buena reputación (Seix Barral, 2014), Narratibako Sari Nazionala eta Urteko Liburuaren Cálamo Saria, Derecho natural (Seix Barral, 2017), Fin de temporada (Seix Barral, 2020) eta Castillos de fuego (Seix Barral, 2023) ere, berak idatziak dira. Saiakerak ere landu du. Rodolfo Walsh eta Dulce Chacón sariak eskuratu zituen Enterrar a los muertos (Seix Barral, 2005) eta Filek. El estafador que engañó a Franco (Seix Barral, 2018) lanengatik. Aeropuerto de Funchal (Seix Barral, 2009) kontakizun-liburua idatzi du eta bere memoriak, Ropa de casa (Seix Barral, 2024) izenburupean. Bere obra dozena bat hizkuntzatara itzulita dago.